despair of stars

ناامیدی، تنهایی، سکوت

despair of stars

ناامیدی، تنهایی، سکوت

خدایا شکرت!!!

زان یار دلنوازم شکری ست با شکایت 

گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت 

خدایا کرمتو شکر!!! 

تو که میدونی ما بازنده خدایی هستیم دیگه واسه چی امتحان میکنی؟ 

دیدی که بازم باختم. 

خداییش فقط معرفت خودت، هر غلطی کردم بازم ... 

دوست دارم خدا. 

به امید خودت نه به امید خلق روزگار. 

خودمو میسپرم به خودتَ یه بار از زندان آزادم کردی باز رفتم خودمو انداختم تو چاه اما تو میدونم بازم کمکم می کنی. پس بیا که مثل همیشه محتاجم...

نظرات 3 + ارسال نظر
man شنبه 25 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 08:32 ق.ظ http://www.rozhaye-tanhai.blogsky.con

SALAM KHOBI?GHASHANG MINEVISI.BE MANAM SAR BEZAN.MONTAZERETAM

4ever یکشنبه 26 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 08:59 ق.ظ

خوبه. خیالم راحت شد که هنوز زنده ای.

آررررررررررررره!!!
به کوریه چشه دشمنان اسلام زنده ام.
(ای کاش نبودم)

Gudzila یکشنبه 26 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 09:10 ق.ظ

اگه اینجوری نبود که بهش نمی گفتن خدا!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد