اگه یه آدم دلش بخواد بمیره باید چه کار کنه هان؟
من الان دقیقاْ دلم می خواد بمیرم.
خدایا! من می خوام بمیرم!!!
تا حالا بی خوابی زده به سرتون؟ دیدین چه قدر وحشتناکه همه خوابن و شما...
حالا ببینید من چه حالی دارم که هر شب همینم...
تا صبح... بیدار مثل یه جغد!!!
این نوشته مال سوم شخص غائبه
ببین بذار بهت بگم نمی دونم کی هستی ولی می دونم بچه اون انجمن مسخره ای، ای کم و بیش میشناسیم اما بدون اونی که شماها می شناختین مرده. من یکسال پیش مردم که البته تبدیل به یه زامبی شدم!!! (حالا این موضوع بماند واسه بعد)
من عوض شدم، بزرگ شدم. دیگه نه به اون انجمن نه به اون آدما(اگه بهشون بشه گفت آدم) فکر نمی کنم. اونا واسه من مردن حتی بعضی از اونایی که اسمشونو توی مطلب دوستی بردم...و خوشم نمیاد کسی فکر کنه بعد از اون اتفاقات من گوشه نشینی می کنم و غصه اون روزا رو می خورم و میگم ای کاش بازم... نخیر من بابت اون روزا شرمنده ام و ازشون بدم میاد که باعث شدن به چیزی که ازش همیشه متنفر بودم تبدیل بشم.
ببین نه واسم مهمه که کی هستی نه اینکه دربارم چی فکر می کنی اما اینارو محض اطلاع میگم:
من بزرگ شدم بیشتر از اونکه بتونی فکرشو کنی چه در ظاهر چه در باطن( موهام داره سفید میشه) اگه غصه ای دارم مربوط به اون گذشته نیست مربوط به اینه که اون گذشته روی من تأثیراتی گذاشته که حالا حالاها رفع شدنی نیست. من مشکلاتی دارم که نزدیکترین آدمای دور و برم هم نمی دونن و حتی نمی تونن فکرشم بکنن. من خوشم نمیاد آه و ناله راه بندازم و داستانه بدبختیامو تعریف کنم، من فقط می خوام بدونه مزاحم دردودلم رو اینجا بنویسم. از نصیحت هم نفرت دارم پس بهتره دست از این اظهار فضل کردنات برداری و دیگه رو اعصابم رژه نری یا خودتو معرفی کنی ببینم کوپنت چه قدره تا اون وقت بهت بگم من کی ام و به چی تبدیل شدم( واست توضیح بدم من اینقدر عوض شدم که تو دیگه نمیتونی منو بشناسی).
بازم من تنها یار و همراهمو نمی تونم ببینم.
لعنت به این زندگی!!!
آخه برم به کی بگم اگه من ستاره ها رو مخصوصاً ستاره ی نازم تیشتریا رو نبینم و باهاشون حرف نزنم از غصه میمیرم!!!
آخه من دوست و همزبونی جز آسمون ندارم!!!
خدایا! همه رفتن و تنهام گذاشتن، تو رو به خودت قسم میدم که این یکیو دیگه ازم نگیر.